Blog

De ChristenUnie vraagt het College van Burgemeester en Wethouders of zij vergunning verlenen aan grote solitaire windmolens.

De ChristenUnie vraagt het College van Burgemeester en Wethouders hoe zij wooncoöperaties helpen om betaalbare woningen te realiseren

In een verklaring aan de leden van de Tweede Kamer gaven de Groninger volksvertegenwoordigers een treffende afsluiter mee: Groningen: van win(st)gewest naar Pronkjewail!

Maar waar we de boortorens van de NAM langzaam maar zeker zien verdwijnen zagen we daarvoor in de plaats wel de winturbines als paddenstoelen uit de grond schieten.

Bij het aanhoren van de toespraak van Tom van der Lee, voorzitter van de parlementaire enquêtecommissie aardgaswinning Groningen, waren de emoties van veel Groningers van het gezicht te lezen. Niet om wat ze hoorden, niet om wat er precies werd gezegd. Wel omdat het ruimte bood voor de gevoelens die veel inwoners hebben. Het gevoel van erkenning na jarenlange miskenning, niet nagekomen afspraken en steeds veranderende regels.

“Dit is een historisch moment: het laatste jaar dat we nog ‘gewoon’ gas uit Groningen halen. Het stoppen van de gaswinning zorgt ervoor dat de belangrijkste oorzaak verdwijnt van de aardbevingen. En dat is de enige manier waarop we ervoor kunnen zorgen dat de Groningers net zo veilig kunnen wonen als mensen in de rest van het land. Het belangrijkste is nu dat ik me blijf concentreren op een soepel verloop van de schadeafhandeling en op de versterkingsoperatie.”

Voor wie dat nodig heeft is er ondersteuning. Die ondersteuning is er vooral op gericht om iedereen zo goed mogelijk mee te kunnen laten doen aan de samenleving. Wie hulp nodig heeft kan rekenen op hulp. Zo denken we daar, gelukkig, bijna allemaal over in Nederland.

Er is vooral in de dorpen Schildwolde, Hellum, Siddeburen maar ook in Noordbroek en Slochteren onrust ontstaan over de initiatieven van een energieleverancier die concrete plannen lijkt te hebben om over te gaan tot het realiseren van windmolens. Midden-Groningen is duidelijk geweest in haar RES en heeft geen ruimte voor initiatieven voor windenergie. 

Als volksvertegenwoordiger krijg je met enige regelmaat een mail in de digitale bus, word je tijdens een wandeling met de hond aangesproken of moet je, zoals me vorige week gebeurde, volop in de remmen knijpen omdat er iemand uit zijn busje springt met de mededeling: “Most dizze week moar langs kommen.”