Een eeuw geleden zei de Engelse dichter William Henry Davies het al:

What is this  life if full of care there is no time to stand and stare?

Vanuit dit perspectief is het voorstel van het college toch een achteruitgang.

We beseffen dat wij alleen het tij niet zullen keren.  We lezen immers dat van de inspraakreactie geen gebruik is gemaakt en dat het platform detailhandel slechts een opmerking had.

Toch willen wij het college nog een aantal vragen voorleggen:

• U schrijft in uw voorstel: de winkels mogen open, het is zeker geen verplichting. Tegelijkertijd schrijft u: een algemene vrijstelling is goed voor werkgelegenheid en economie.  Hoe verhouden deze twee zaken zich tot elkaar als we naar de kleine winkelier kijken?  Winkeliers die gelukkig ruim voor handen zijn in onze gemeente en die we graag behouden?
• Ons bereiken geluiden dat jongeren, zelfs als vakkenvuller, bereid moeten zijn op zondag te werken? Hoe voorkomen we dat werknemers die veel waarde hechten aan de rustdag op achterstand komen?

Tenslotte nog een taalkundig vraagje: in de bijlage van de winkeltijdenverordening schrijft u in artikel 8: sub b: intrekken of wijziging ontheffing door B&W kan plaatsvinden als de verandering van omstandigheden en inzichten dit naar hun oordeel  noodzakelijk maken in het belang van de belangen ter bescherming waarvan de ontheffing is vereist.

Kunt u deze zin ook in begrijpelijk Nederlands formuleren?  U hoeft er wat ons betreft geen overuren voor maken. Zeker niet op zondag want:

What is this life if full of care there is no time to stand and stare?