Van een gemeente mag worden verwacht dat zij consistent is in maken en doordenken van beleid en de uitvoering daarvan. Een voorbeeld waarbij dit niet is gelukt is het eerst verhogen en vrijwel daarna weer structureel verlagen van het budget op het Meedoenfonds. Hoe kijkt de portefeuillehouder terug op deze situatie en hoe denkt hij dit in de toekomst te voorkomen?

Verantwoording aan de raad moet beter om goed te kunnen sturen.

Vanuit het Meedoenfonds worden verschillende onderdelen voor ons minimabeleid gebruikt. Daarbij de vraag hoe effectief zijn de verschillende onderdelen daarvan? Wat werkt uiteindelijk voor de doelgroep het beste en wat werkt het beste mee aan de doelstelling die we hebben vastgelegd in het Kompas. In het voorstel komt dit veel te weinig en niet duidelijk naar voren.

Wij vragen dan ook om een duidelijk zicht op de verschillende activiteiten en het succes daarvan om die doelstelling te halen.

Die doelstelling bestaat dan uit het keren van de neerwaartse spiraal van armoede, het niet of minder meedoen aan het maatschappelijke leven en het voorkomen van generatiearmoede.

Er worden veel middelen en ambtelijke capaciteit ingezet om dit voor elkaar te krijgen. Ook hierbij de vraag wat is de uitkomst van al die inzet en levert het een bijdrage aan het doel? De ChristenUnie is namelijk van mening dat we niet gefragmenteerd naar allerlei uitvoering van ons sociaal beleid moeten kijken, wel in een breder verband. Op dit moment hebben we daar te weinig zicht op en op die manier kunnen we als raad niet sturen. Bij een nog komend gesprek over het structureel sluitend krijgen van onze begroting is het belangrijk dat we die duidelijkheid wel hebben. Alleen dan kunnen we weloverwogen keuzes maken. 

De doelgroep die we prioriteren weet de weg te vinden.

In het eerdere voorstel van 11 juli 2019 was voor de gemeenteraad het aandeel gebruikers niet uiteen gesplitst in gezinnen met kinderen en volwassenen. Het uitgangspunt dat er door 40% van de doelgroep gebruik zou worden gemaakt van de voorziening bleek niet te kloppen omdat dit uiteindelijk de 60% bleek te benaderen.

Daar is nu wel zicht op. Verreweg de meeste gezinnen met kinderen weten de weg naar het Meedoenfonds en de webwinkel te vinden. Dat er voor hen niets wijzigt is uitvoering geven aan de wens van de raad. Dat er niet wordt gekozen om voor de grens voor de overige deelnemers te verlagen beneden de 125% grens van het minimum is op zijn minst ter discussie te stellen.

Allereest voorziet het totale budget niet in een hoge deelname. Het verkleinen van de doelgroep zou kunnen zorgen voor effectievere besteding aan de groep die een nog lager inkomen heeft. Gelet op de doelstellingen zoals verwoord in het Kompas lijkt dit de meest aangewezen manier om de doelstellingen te bereiken. Graag een reactie van het college.

Graag ook uitleg waarom u de doelgroep volwassenen via acties wilt verhogen met 33%. Dat is een ruime verdubbeling. Het ligt daarmee fors boven de 40% grens van de te verwachten deelname waarop de budgetten zijn geformeerd. Er is sprake van verlagen van het budget terwijl de deelname naar verwachting alleen al vanwege de maatregelen die worden genomen om de kosten die eerder binnen de WMO vielen nu voor rekening van het Meedoenfonds te laten lopen. Dat lijkt ons bij eerste indruk een onhoudbare situatie. Graag een onderbouwing van de financiën en een doorrekening van de effecten bij gelijkblijvend gebruik van gezinnen met kinderen een verdubbeling van gebruik van volwassenen en opname van onderdelen die eerder vanuit de WMO werden vergoed.

Daarnaast zijn er ook andere instellingen die dezelfde doelgroep bedienen. Daarbij horen we graag hoe het college uiteindelijk tot een oplossing komt om de ongewenste dubbelingen met het Jeugdfonds Sport en Cultuur te voorkomen.

Verlies geen belangrijke partners!

De keuze om de subsidie voor Stichting Leergeld te verlagen begrijpen we omdat er minder aanvragen binnen komen. Is er ook duidelijkheid over de positie van het Jeugdfonds Sport en Cultuur. Ook zij zullen mogelijk te maken hebben met verminderde aanvragen vanwege de bekendheid en deels soortgelijke producten binnen het Meedoenfonds. We vinden het ten aanzien van Stichting Leergeld wel jammer dat er hierdoor een organisatie vanuit de samenleving minder relevant wordt. Het staat haaks op de gedachte dat er minder vanuit de overheid en meer vanuit de samenleving moet komen. Hoe gaat het college hier mee om en hoe voorkomen we dat we belangrijke maatschappelijke initiatieven teniet doen en daarmee alles als lokale overheid weer zelf op ons moeten nemen?