Gezien de reacties op en na 7 november meen ik dat niet veel mensen door hadden dat de raad het college op pad stuurde met de opdracht om een niet sluitende begroting bij de provincie aan te bieden. Integendeel, we waren drukker met andere kleinere detailzaken. Ik ga hier nu in op:  

1. De berichtgeving van het College rondom dit voorstel en de reflectie van de ChristenUnie daarop 
2. Een korte samenvatting van de argumenten waarom we hier eerder op tegen waren
3. Wat het eventueel alsnog aannemen van dit voorstel betekent in de ogen van de ChristenUnie
4. Berichtgeving rondom het voorstel en onze reflectie daarop. 

Waar het dan wel om gaat. Het afgestemde voorstel om de OZB te verhogen en de gevolgen daarvan voor de begroting: Het College deelt in het krantenbericht in de regiokrant van 20 november dat het aanbieden van een niet sluitende begroting betekend dat we onder toezicht van de provincie komen te staan. Anders dan dit bericht doet vermoeden, staan we als gemeente(n) al standaard onder toezicht van de provincie. Dat verandert niet met het aanbieden van een niet sluitende begroting. En ik durf ook te beweren dat we daardoor niet gelijk in plaats van onder repressief toezicht (de lichtere vorm waar we nu onder staan), onder preventief toezicht (de zwaardere vorm) komen te staan. 

Dat het College meent om in datzelfde artikel te berichten opnieuw een voorstel aan de raad voor te leggen om het gat in de begroting te dichten, daar kan ik inkomen. Dat het college precies hetzelfde voorstel opnieuw voorlegt, daar kan ik NIET inkomen! Ik heb dit nog nooit meegemaakt. Ik had een voorstel verwacht in de lijn dat we het tekort incidenteel dekken uit de algemene reserve, en het voor een structurele oplossing verder meenemen in de bezuinigingsdiscussie die we nog met elkaar gaan voeren, en die we waar we al veeeeeeel eerder (onder meer bij de voorjaarsnota) op aan hebben gedrongen, al met elkaar hadden moeten hebben voeren.  

Het negatieve advies van de agendacommissie om dit niet zo te agenderen snappen we en ondersteund de ChristenUnie van harte. We snappen dan ook niet zo goed hoe dit voorstel tóch op de agenda is gekomen. Het is niet zo dat de stemmen staakten, wat voor zover ik weet de enige reden is om een agendapunt direct de volgende vergadering te agenderen en zonder beraadslaging opnieuw in stemming te brengen. 

Samenvatting van de argumenten waarom we het hier inhoudelijk niet mee eens waren. 

Ik vraag mij sterk af of het zin heeft om onze argumenten van 7 november te herhalen. In de kern ging het erom dat we: 

1. We twijfelen over de WOZ-waardering en de impact die dat heeft op de OZB-opbrengsten en de algemene uitkering.  
2. We hebben een keuze gemaakt voor een bepaalde systematiek.
3. De OZB is een onderdeel van de lokale heffingen en daarmee onderdeel van de lokale lastendruk, die met eerdere besluiten rondom afval en riool ook al fors is toegenomen.  

Voor onze verdere argumentatie verwijs ik graag naar die vergadering van 7 november. Een aanvulling wil ik nog wel doen: Buiten de twijfels die we hebben over de WOZ-waardering van woningen, bestaat er ook twijfel over de waardering en belasting van niet-woningen. Ik verwijs daarvoor naar de ingezonden brief van Essity die ons wijst op de exorbitant gestegen OZB. Dat doet ook wat met ons vestigings- en investeringsklimaat en de aantrekkingskracht voor bedrijven. Om zich hier te vestigen, om hier verder te investeren of zelfs om hier te blijven… 

Wat betekent het alsnog aannemen van dit voorstel in de ogen van de ChristenUnie?

Voorzitter, wanneer we op als raad op 19 december besluiten dit voorstel deze keer wel aan te nemen, dan wordt daarmee de vreemde figuur en het gevaarlijke precedent geschapen dat, wanneer de uitkomst van een stemming je (achteraf) niet bevalt, je het voorstel gewoon opnieuw in stemming brengt. Als dat gebeurt, dan vraag ik graag een toelichting en reflectie daarop, van het college, en van de coalitiepartijen in de tweede termijn, hoe zij dit zien in relatie tot de door hun gewenste nieuwe bestuurscultuur. Wat de ChristenUnie fractie betreft wordt de legitimiteit van democratische besluitvorming daarmee uitgehold.